Eigengereid aan de westkust

Abel Tasman en James Cook spraken over een ontoegankelijke kust en weer anderen over een langgerekt, eenzaam stuk land met onheilspellende luchten en ondoordringbare wouden. De Westkust is inderdaad een woest en ruig gebied maar herbergt wel tal van schitterende plekken, die soms echter moeilijk bereikbaar zijn. Maar wanneer je enig ongemak en het grillige klimaat voor lief neemt kan je genieten van een ongerepte , adembenemend mooie natuur. In alle vroegte, want zeg nu zelf half negen is voor een vakantie erg vroeg, vertrokken we bij een bewolkte hemel, flarden mist en zo nu en dan wat regen richting Wanaka. Eigengereid als wij Hollanders zijn wilden wij zelf ervaren of dit echt het eenzaamste, mooiste en meest afgelegen gebied is.
287 kilometer stond er op het programma maar het weerhield ons er niet van om toch nog even een wandeling te maken naar de Fox gletsjer. Een unieke gletsjer omdat deze samen met Franz Josef een van de weinige in de wereld is die zo laag in de regenwouden is doorgedrongen. Wat ze nog meer bijzonder maken is dat deze twee de laatste decennia zelfs zijn gegroeid en dat wilden wij uiteraard zelf even vaststellen. Daar zijn we Hollanders voor, nietwaar? Het hield wel een uurtje lopen in vanuit het mistige dal naar de, gelukkig voor ons, in de zon badende ijsmassa.
Het is deze dag niet bij mist en regen gebleven want een paar uur later reden we in de volle zon en bij een aangename temperatuur verder zuidwaarts. Een prachtige route met aan de ene zijde de vaak door winden geteisterde ruwe kust en aan de andere kant de met sneeuw bedekte bergen en het woud dat de weg omzoomd. Meer landinwaarts gingen we over de indrukwekkende Haast Pas, langs prachtige meren en weer over die vele kreekjes. Voor ons was deze natuur een ware belevenis, niet aangelegd maar nog in de oorspronkelijke staat omdat de invloed van de mens door de late bewoning van dit land tot een minimum is beperkt. “Zouden dit de laatste getuigen zijn van het supercontinent Gondwana waar Nieuw Zeeland van scheidde een kleine miljoen jaar geleden?”, vroeg ik mij af. Niet verwonderlijk dat de schoonheid van de omgeving ons geregeld dwong de auto te verlaten om er als het ware nog dichter bij te kunnen zijn. Het gevolg was wel dat de rit de gehele dag duurde. Het was het allemaal waard.
Wanaka zag het levenslicht rond 1850 en groeide later vooral door de vondst van goud. Überhaupt een periode die het aantal bewoners aan de westkust liet toenemen tot circa 40.000. Dan te bedenken dat de westkust vandaag hetzelfde getal aan bewoners laat zien. Het blijft natuurlijk een redelijk geïsoleerde regio en misschien is dat de reden dat de “west coasters” als eigengereid en koppig worden gekwalificeerd. Regels worden immers verzonnen door stedelingen, gelden voor de stad en zijn dus niet perse geldig voor hen. Misschien een goed idee voor ons provincialen in Nederland wanneer Den Haag weer eens wat uitvaardigt?
We hadden het voornemen om in Wanaka een boottrip te maken naar een eiland in het gelijknamige meer maar helaas we waren te laat met onze aanmelding. Geen punt dan rijden we naar Mt. Aspiring National Park. Met een stofwolk achter de auto reden we over een onverharde weg en werden zo nu en dan tegen gehouden door vee dat zich op de weg vrijelijk kon bewegen. Schapen gingen wel aan de kant, maar die koeien…. Zo’n lange rit om een wandeling te maken naar een punt dat een fantastische blik zou gunnen op weer een gletsjer. Nou dat wilden wij wel even controleren. Eigengereid zijn heeft echter ook zijn prijs, het bleek een stevige bergwandeling te zijn. Maar het moet gezegd worden….wow.
Nog even iets over het eten alhier. Je merkt dat Nieuw Zeeland een immigratieland is. Je ziet de Thaise keuken, naast de Indiase en ook de mediterrane koks ontbreken niet. Zelfs de Noord-Europese invloeden laten zich gelden stelde ik gisteren vast toen de “catch of the day” werd aanbevolen. Het bleek gewoon “fush and chups” (zo spreekt men dat her uit) te zijn. Gelukkig hebben de eigengereide west coasters niet de Engelse traditie overgenomen om het in een oude krant aan te bieden.